Μάνα, μητέρα, μαμά. Από τις πρώτες λέξεις που είπαμε ως μωρά, η πιο απλή και ταυτόχρονα η πιο πολυσήμαντη προσφώνηση, που εκπληρώνει ανάγκες, που ξυπνάει μνήμες, συναισθήματα, που προκαλεί συγκίνηση… Είτε με την παρουσία, είτε με την απουσία της στιγματίζει την παιδική ηλικία. Είναι το πρόσωπο που συνοψίζει τα αγνότερα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης.

Μία γυναίκα όταν γίνεται μάνα, αλλάζει για πάντα. Μέσα στην καρδιά της, μέχρι να κλείσει τα μάτια της, θα χτυπά ακόμα μία. Βιώνει μία μαγική αλληλεξάρτηση. Κατά τη γνώμη μου, η μητρότητα είναι το πιο ιερό καθήκον μιας γυναίκας και αυτό δεν είναι υποτιμητικό. Αντιθέτως, είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα της στον κόσμο: ότι γαλουχεί τις επόμενες γενεές ανθρώπων, ότι μπορεί να φέρει την αλλαγή μέσα από την οικογένεια.

Όλες οι γυναίκες που μεγαλώνουμε παιδιά, φέρουμε ευθύνη ως προς την ποιότητα του εαυτού μας, γιατί τα επηρεάζουμε άμεσα. Για να τους διδάξουμε έναν υγιή τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς θα πρέπει να πατάμε γερά στα πόδια μας. Για να τα μάθουμε να στέκονται με αξιοπρέπεια στις δυσκολίες της ζωής, δεν πρέπει να  παραπονιόμαστε. Για να τα βοηθήσουμε να υπερασπιστούν τη διαφορετικότητά τους, δεν πρέπει να θέλουμε να μοιάσουμε σε άλλους. Και κυρίως για να τα βοηθήσουμε να αναγνωρίσουν τη μικρότητα και ταυτόχρονα τη μεγαλοσύνη της ανθρώπινης φύσης, πρέπει να τιμάμε το ρόλο μας. Εάν θέλουμε να βοηθήσουμε ουσιαστικά τα παιδιά μας, πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς… Το μεγάλωμα των παιδιών είναι μία ωριμαντική διαδικασία τόσο για το παιδί όσο και για τη μητέρα.

Οι μητέρες αναρωτιόμαστε καθημερινά για πολλά θέματα. Αν κάναμε καλά, αν μιλήσαμε καλά, αν φερθήκαμε καλά. Δεν είμαστε τέλειες, είμαστε άνθρωποι και δεν υπάρχει λάθος ή σωστό στο μεγάλωμα των παιδιών. Πιστεύω πως η καθεμία μας πρέπει να καλλιεργήσει με συνέπεια και επιμονή την ιδιαίτερη σύνδεση που έχει με τα παιδιά της, να την εμπιστευτεί και να μην επηρεάζεται από τη μαζική πληροφόρηση, ούτε να αναζητά εύκολες λύσεις.  Είναι μία σχέση που πρέπει να στηρίζεται, όπως και όλες, στην ειλικρίνεια.

Ας είμαστε ειλικρινείς, λοιπόν, ως προς τις αδυναμίες μας και ας προσπαθήσουμε να τις κάνουμε συμμάχους και όχι εχθρούς…